Yeux qui n’étaient rien avant le regard fontainier où nous
bûmes notre être. Car l’être est aussi affaire de hasard, il émerge
non seulement au point de procréation, mais chaque jour que fait
la lumière. Aspirer son long regard, océanique horizon surgi entre
les collines dans un virage de la route des vacances – en avoir
l’être pour tout le jour.
J’ai vécu le retrait, je vis la montée des eaux. La brindille du
chêne balancée doucement avec ses quatre feuilles à demi
déployées est chargée de vérité autant qu’est comble de joie le
vide entier au bout du reflux.
Traduit du breton par l’auteur
In, Revue « Vagabondages, N°36, Février 1982 »
Association Paris-Poète, 1981
Du même auteur :
« Un ramier… » / « Un dube… » (01/05/2015)
« Attendre…/ « Gortoz… » (01/05/2017)
Daoulaggadoù no oant netra a-raok ar sell feunteuniek ma evjomp
hon boud. Rak ar boud ivez zo afer a zargouezh, eskoriñ a ra n’eo
ket hepken e poent an engehentiñ, hogen bemdez-c’houlou. Denañ
he sell hir, dremmweliad mor diskoachet etre div run en ur blegenn
eus hent an ehanoù – ha dewarnañ kaout boud a-walc’h evit hiziv.
Buhezet ‘m eus an tre, buheziañ a ran al lanv. Skoultrig an dervenn
o horellat plarik gant he feder delienn hanterzispark zo ken karget a
wirionez ha ma’z eo barr gant al levenez ar goullou a-bezh e penn an tre.
Unnek eur
In, Revue “Emsav”, 1977
Poème précédent en Breton :
Fañch Peru : « Sur le muret du port… / War morgerenn ar porzh-mor… » (02/10/2015)
Poème suivant en breton :
Roparz Hemon : Vie / Buhez (04/09/2016