Retour d’un exilé

Je suis entré dans la maison par la cour

où reposaient les bêtes.

De loin j’ai entendu les voix.

Faibles murmures venus des enfers.

Les herbes folles montaient

jusqu’à ma taille.

Jarres pots et pichets

malheureux dans un coin.

Maison aveugle four désert

et noir. C’était là qu’on cuisait

pain et biscuits par fournées.

Dans le palais j’ai regardé partout.

La poussière de l’absence m’a couvert

m’enfermant corps et âme.

Un ami fouille les vieilles

affaires sans voir la blanche

pâleur de la mort.

Que tout tombe dans le lourd silence.

Et devienne mots-ossements

et musique. En l’air.

A peine le temps de le dire, le serpent a sifflé.

J’ai suivi pour le voir

et suis entré dans la resserre.

Dans le noir luisaient les yeux des morts.

Traduit du grec par Michel Volkovitch

In, "Les Poètes de la Méditerranée, Anthologie."

Editions Gallimard (Poésie), 2010

Du même auteur : Ville marâtre / Μητριά πόλη (28/03/2024)

Γυρισμός ξενιτεμένου

Μπήκα στο σπίτι απʼ την αυλή

εκεί που αναπαύουνταν τα ζώα.

Άκουσα τις φωνές από πολύ μακριά.

Ψίθυροι αχνοί από τον  άτω  όσμο.

Άγρια χόρτα ψήλωναν

μου ʼφτάναν ως τη μέση.

ούμνες πιθάρια και σταμνιά

στεκάμενα και παραπονημένα.

Σπίτι τυφλό κι ο φούρνος γέρημος

και σκοτεινός. Εκεί που φούρνιζαν

πινακωτές ψωμί, τάβλες ποξαματούθκια.

Μες στο παλάτι κοίταξα ένα γύρο.

Σκόνη της απουσίας με κάλυψε

με χτίζει ως την ψυχή.

Φίλος σκαλίζει τα παλιά

πράγματα δίχως να βλέπει το λευκό

ξάσπρισμα του θανάτου.

Ας πέσουν όλα στη βαριά σιωπή.

Να γίνουν στίχοι-κόκαλα

και μουσική. Μες στον αέρα.

Μόλις που πρόλαβα να πω και σφύριξε το φίδι.

Ακλούθησα για να το δω

και μπήκα μες στο σώσπιτο.

Μες στο σκοτάδι γυάλιζαν τα μάτια των νεκρών.

Poème précédent en grec :

Yòrgos Sefèris / Γιώργος Σεφέρης : « La neige ici n’en finit pas... » / « Το χιόνι εδώ δεν τελειώνει... » (01/03/2023)

Poème suivant en grec :

Zoé Karèlli / Ζωής Καρέλλης : Imagination du moi / Φαντασία του εγώ (13/04/2023)